Dierenasielen kunnen instroom van katten en honden niet aan: “Zelfs in het kantoor zitten dieren”

De dierenasielen in Limburg kreunen onder de aanhoudende instroom van honden en katten. Drie tot vier aanvragen per dag om een afstandsdier op te vangen, is tegenwoordig de norm. “Maar alles zit vol. Zelfs in het kantoor zitten honden”, zegt An Fransen van het dierenasiel in Genk.

 In het dierenasiel van Sint-Truiden alleen al werden de afgelopen negen dagen 32 honden binnengebracht. Een onhoudbare situatie, volgens voorzitter Philip Zurinckx. “Er moet dringend worden ingegrepen en de regelgeving moet worden aangepast”, zegt hij. De hondeneigenaars die hun honden brengen, zijn heel uiteenlopend. Het zijn vaak jonge honden van maximaal twee jaar. “Honden worden gekocht en dan ineens komen de eigenaars tot de vaststelling dat de hond niet in hun leefwereld past. Te groot, te veel blaffen, te sterk, te actief, enzovoort. Dus dan dumpen ze het dier maar in het asiel.”

Katten

In het dierenasiel van Lommel eenzelfde verhaal. “Dit hebben we nog nooit gezien. Zelfs in de twee politiekennels en quarantainehokken zitten honden. We hebben hier nu dertig honden zitten. Alles zit vol. Als er nu een vondeling binnenkomt, zou ik niet weten waar we die moeten stoppen. Bij de katten is het even erg. We houden ons hart vast, want het kittenseizoen zit eraan te komen.”

Druk

In het dierenasiel van Genk zitten momenteel 90 honden. “Alle kamertjes, tot in het kantoor, overal zitten honden. We hebben er al wel eens zoveel gehad. Maar de druk zoals we die nu kennen, dat is nog nooit gebeurd. Elke dag krijgen wij wel telefoontjes van mensen die hun dier kwijt willen. Maar we moeten ze weigeren. Simpelweg omdat er geen plaats is en omdat het herplaatsen van onze dieren ook niet meteen vlot verloopt.”

De reden voor die aanhoudende drukte heeft verschillende verklaringen. “’Meer inbeslagnames, broodfok, invoer van honden waarvan het socialisatieproces niet altijd goed verloopt, het leven dat duurder wordt en post-corona. Alles samen zorgt dat de asielen niet met een gigantisch plaatsgebrek kampen. Als er in Limburg pakweg twee asielen meer waren, zouden die ook vol zitten, met honden en met katten. Want wij hebben op dit moment nog twee keer zoveel katten zitten als normaal rond deze tijd van het jaar. Dat zegt toch genoeg.”

De honden waarvan het meeste afstand wordt gedaan, blijven Mechelse herders, staffords en huskies. Honden die meestal niet samen in een hok kunnen worden gezet waardoor het plaatsgebrek alsmaar groter wordt.

Duiding

“We horen altijd eenzelfde verhaal. De eigenaars hebben bij de aankoop niet de nodige uitleg gekregen. Er wordt niet gesproken over welk ras bij de persoon past of wat de verwachtingen zijn”, zegt Zurinckx. “Zo was er iemand die op een appartement woont en een puppy gekocht had die intussen 40 kg was. Nog twee bejaarde mensen die een Mechelse herder puppy gekocht hadden en hem nu niet meer aankonden. Er moet hier dringend een wetswijziging komen zoals in onze buurlanden.”

©  Jozef Croughs / Mireille Maes