Beatrice (86) en Romana (90), de laatste Truiense zusters Ursulinen: “173 jaar ons uiterste best gedaan”
Op 4 april sluiten zuster Beatrice en zuster Romana definitief de deur van hun klooster in de Clockemstraat in Sint-Truiden. Het einde van een 173 jaar lange geschiedenis van de Ursulinen in de fruitstad. “Onze taak zit erop. We vertrekken met spijt in het hart.”
In 1850 kwamen de eerste zusters Ursulinen aan in Sint-Truiden. “De stad was vragende partij”, zegt zuster Beatrice Dullers (86). “In Luik was er al volop lager onderwijs. Het werd daar onder meer verzorgd door de zusters Ursulinen. Limburg kende op dat moment nog niet zo veel scholen. Maar de noodzaak drong zich ook hier in Sint-Truiden steeds meer op. Zo is onze gemeenschap hier neergestreken. En 173 jaar lang hebben we toch ons uiterste best gedaan.”
Beatrice Dullers blijft nu als één van de twee laatste zusters over in het grote klooster midden in de stad. “Ik was hier de jongste. En vandaag ben ik dat dus nog altijd”, lacht ze. “Zeventig jaar geleden koos ik heel bewust voor het klooster. Mijn vader zei dat het niets voor mij was. En moeder had ook haar bedenkingen. Maar het was echt mijn eigen keuze. Ik ben begonnen aan de opleiding, en zoals je ziet was het wel iets voor mij. In Waver kreeg ik eerst de opleiding om schooljuf te worden. Zo werd ik uiteindelijk kleuterjuf. Vijfendertig jaar heb ik voor de Truiense kleutertjes gezorgd. Weet je dat er nu nog soms oud-leerlingen het klooster binnenkomen voor een bezoekje? En vaak ken ik ze nog bij naam ook. Later ging ik met de lagereschoolkinderen mee op sneeuwklassen. Heel leuk was dat. Ik had toen nog zo een klassiek, lang kloosterkleed. Met een paar spelden moest ik dat wat hoger opspelden, zodat ik tenminste door de sneeuw kon stappen.”
Spijt in het hart
Vandaag hebben zuster Beatrice en zuster Romana zelf wat meer hulp nodig. En dus verhuizen ze na 4 april naar woonzorgcentrum Ocura in Herk-de-Stad. “Toen ik hier binnenkwam, waren er 35 zusters”, herinnert Beatrice zich nog goed. “Stilaan is het beginnen minderen. Het vertrek is echt met spijt in het hart, maar het kan niet anders. Ik ga al die lieve mensen missen. We hebben getracht goed te doen, en de Truienaren zijn ook goed geweest voor ons.”
Het kloostergebouw blijft straks leeg achter. Kandidaat-kopers brengen al projectvoorstellen binnen om er kantoren, appartementen of studentenkamers van te maken. Maar een definitief besluit is er nog niet. “Alleszins sluiten we 173 jaar geschiedenis in Sint-Truiden af. Onze taak zit erop”, besluiten Beatrice en Romana.
© Jozef Croughs en Toon Royackers
Reageer op dit bericht