Deze Truienaar was elf jaar piloot voor de sultan van Oman

Truienaar Danny Croon heeft elf jaar als helikopterpiloot gewerkt voor de sultan van Oman. “Ik ben de enige Belg die ooit voor hem gewerkt heeft. Oman ligt wel in het Midden-Oosten, maar is heel stabiel. De Omani droegen hun sultan op handen.” Nu runt Danny Croon (63) in Knokke-Heist een luchtvaartgebonden dienstenbedrijf. Voor zijn oud-werkgever, sultan Qaboos bin Said al-Said van Oman, heeft hij niets dan lof. Die overleed vrijdag op 79-jarige leeftijd in zijn thuisland na 50 jaar onafgebroken aan de macht geweest te zijn.

In 2007 werd de Truiense zaakvoerder van het toenmalig heli-bedrijf Crown Helicopters in Brustem geheadhunt om Flying Captain van de helikoptervloot van de sultan te worden. “Het was een moeilijke beslissing om met Inge, mijn vrouw, naar Oman te gaan, maar ik heb er geen seconde spijt van gehad.” Zo werd Croon niet alleen vlieginstructeur voor jonge Omaanse piloten, maar hij moest mee de sultan veilig naar zijn bestemmingen brengen. “De sultan had 9 helikopters. Alleen al op zijn jacht had hij er twee staan. In feite was het een soort beurtrol. Ik zat in een team met veel Franse en Engelse helikopterpiloten.”

Voor de toen 51-jarige helipiloot ging de bal aan het rollen nadat zijn bedrijf in Brustem werd uitgekozen om proefvluchten te organiseren met de nieuwste hoogtechnologische snufjes op een gevechtshelikopter van de Franse helikopterfirma Eurocopter. “Een ploeg technici en twee heli piloten van de Franse helikopter constructeur Eurocopter uit Marignane (Marseille) hebben twee weken lang gelogeerd bij ons en schietoefeningen uitgevoerd op de militaire basis van Helchteren. De wapensystemen en hitech als ook de oorlogsmunitie, waaronder ook raketten, die zij gebruikten bij hun testen kwamen van de Waalse wapenfabriek FN Herstal. De testen werden uitgevoerd onder de codenaam Banc Reserve Mission Al Bakara en gebeurden op aanvraag van een klant uit één van de oliestaten,” zegt Danny.

Danny Croon nam eerder al, op vraag van de Prins Filip, als examinator het praktijkexamen als helikopterpiloot af. Dat gebeurde in 2004 met zijn privé-toestel, een rode Robinson R44 met kentekens 00-PFB. Prins Filip had tijdens zijn pilotenopleiding op de gewezen luchtmachtbasis van Brustem zijn eerste vleugels gekregen en nadien grote vliegervaring opgedaan op militaire toestellen zoals F-16 en Mirages. Ondanks al die ervaring moest hij voor helikopterpiloot als elke andere beginnende piloot de hele opleiding volgen met inbegrip van minimum 40 uren vliegopleiding met een vlieginstructeur.

Enkele maanden later werd een en ander duidelijk voor de Truienaar. “Na de operatie kreeg ik op een dag bezoek van een persoon (headhunter) met de vraag om mijn kennis en vliegervaring aan te wenden in vast dienstverband bij een staatshoofd in het Oosten, dat bleek later de Sultan Qaboos van Oman te zijn. Ik was al verrast dat ze bij mij terecht kwamen en nog meer dat de strenge doorlichting positief was. Ze wisten alles, waar en wanneer ik mijn opleiding genoten had, mijn vliegervaring en deskundigheid bij heli-crashes enz. De enige hinderpaal was dat ik zeer snel moest beslissen," zegt Danny. Hij moest snel trouwen met zijn vriendin Inge en zijn bedrijf herstructuren voor hij op het vliegtuig richting Oman stapte. “Ik heb die hele periode met mijn vrouw in de buurt van het International Seeb Airport op een kwartier van de basis gewoond. Het was wel even wennen geen burgerluchtvaart maar met nieuwe toestellen waaronder gevechtshelikopters te vliegen,” mijmert Danny terug. “Het is vooral een droom om de prachtige natuur vanboven af kunnen te bewonderen tijdens de dag -en nachtvluchten. Het echt werk begon pas toen de Super Puma heli’s vervangen werden door 4 nieuwe EC 225 heli’s met 28 plaatsen. (Kostprijs 22 miljoen euro per stuk.) Een toestel daarvan is omgebouwd als VVIP-toestel met 8 plaatsen en voorbehouden voor de Sultan en zijn gevolg met mij als captain. (Kostprijs 34 miljoen euro). Vliegen met dat toestel was het summum in de helikopterwereld," glundert de Truiense piloot nog na. Oman is het op één na grootste land van Arabië, het ligt in het zuidoosten van de straat van Hormuz. Aan de westkant grenst het aan de Verenigde Arabische Emiraten, Saudi Arabie en Jemen en de kustlijn ligt aan de Golf van Oman en de Arabische zee. Het noorden van Oman wordt gedomineerd door het Al Hayjar gebergte.

Welvarende, stabiele staat

Elf jaar heeft hij voor de sultan gewerkt. “Omdat het zo goed meeviel. Oorspronkelijk duurde mijn contract twee jaar. Normaal moet iedere piloot daar vertrekken als hij 60 wordt. Ik ben er gebleven tot mijn 61ste. Mij hebben ze nog gevraagd een jaar langer te blijven. Had ik gekund, dan zou ik er gewerkt hebben tot mijn 70 jaar. Geen seconde heb ik spijt gehad van die elf jaar in Oman.” Sultan Qaboos bin Said al-Said beschrijft Croon als “een warme man die zich altijd goed liet informeren voor hij besliste.” Volgens Croon heeft hij Oman op de kaart gezet. “Toen hij de macht greep in 1970 lag in Oman misschien 500 meter asfalt. Nu is het een welvarende, stabiele staat in het Midden-Oosten. Hij was zowat de pastoor van het Midden-Oosten. Hij bemiddelde tussen Jemen en Saudi-Arabië en ook tussen Iran en de VS. Je mag Oman niet vergelijken met Qatar, Saudi-Arabië of de Emiraten. Oman is niet opgeblazen zoals Dubai. Het is rustig, heeft cultuur. Hoogbouw is er ook verboden. Ook de vrouwen hebben rechten. Je hebt er vrouwelijke ministers. Zo moesten ze in Oman hard lachen toen Saudi-Arabië recent toeliet dat vrouwen met een auto mogen rijden. Ze accepteren er ook andere godsdiensten. Wij konden ’s zondags naar een kerk gaan.” Als werkgever was de sultan “correct” voor Croon: “Niet dat het loon exorbitant was, maar ik heb er ook geen honger geleden. Mijn wedde was eerlijk.”

Dictator?

Was de sultan dan geen dictator? Croon: “Een sultan is nu eenmaal per definitie een dictator: hij die alle stammen onder zijn bewind voegt. Maar als je een goede dictator hebt die aan het belang van zijn mensen en zijn land denkt, is dat misschien wel beter dan een democratie waar geen stap vooruit wordt gezet. Ik heb er in elk geval nooit armoede gezien. Je moet België maar eens proberen uit te leggen ginds. Hij werd in elk geval op handen gedragen door de Omani.”

“Zo kon hij wel eens onverwacht het paleis verlaten om met een witte Volkswagen-camionette buiten te rijden om zo tussen zijn volk te kunnen zijn. ‘Tiens, u lijkt precies heel erg op onze sultan’, zeiden ze dan. ‘Dat zeggen er veel’, antwoordde hij dan. Zo’n dingen heb ik met eigen ogen gezien. Dat typeerde hem. Want hij werd ook wel erg beschermd als staatshoofd. We reden eens in colonne met rond hem pantserwagens en boven hem vijf helikopters. Plots zag hij een oude Omani langs de weg staan. ‘Ik wil die mens spreken’, zei hij. Heel de colonne, kilometerslang, moest omkeren. Toen heeft hij zeker een half uur met die oude man gesproken.”

Leuven

Qaboos bin Said al-Said was vorige maand nog in Leuven voor gezondheidsredenen. Er was kritiek in België omdat op de autovrije Leuvense Grote Markt auto’s van hem geparkeerd stonden voor een hotel dat hij afgehuurd had. “Petits esprits”, zegt Croon over de kritiek die toen te horen was. “Ik was beschaamd. Hij is voortijdig vertrokken omdat de behandeling stop was gezet. Weet u dat hij al het voedsel dat hij gereserveerd had voor zijn verblijf in België geschonken heeft aan een Leuvense armenorganisatie?”

© Jan Bex en Jozef Croughs