10.000 euro subsidies voor twee grote dierenasielen: “Maar kosten zijn veel hoger”

De dierenasielen van Genk en Sint-Truiden krijgen elk 10.600 euro subsidie van minister Ben Weyts. Dat is al meer dan vroeger, maar nog onvoldoende. “Het zou beter zijn dat we de reële kost van wat een in beslag genomen dier heeft gekost”, zegt Philip Zurinckx. Omdat de rekeningen betaald moeten worden, gaat de prijs van een asieldier stijgen. Alleen dit jaar al werden in het dierenasiel van Sint-Truiden 221 in beslag genomen honden en katten opgevangen. In Genk waren er dat ongeveer evenveel.

Nog in Sint-Truiden zijn er anno 2023 45 kennels waar gemiddeld 55 honden kunnen worden opgevangen. “Na 10 dagen is daarvan 20% klaar voor adoptie”, begint Zurinckx. “Een vergelijking met 2013; toen hadden we 38 kennels waar gemiddeld 75 honden konden worden opvangen. Daarvan was 80% na 10 dagen klaar op te adopteren. En dat illustreert meteen het hele probleem.  De gemiddelde asielhond van nu vergt een veel intensievere begeleiding dan pakweg tien jaar geleden. Ook nu doen we ons uiterste best om de dieren een goed leven geven. Maar dat kost veel meer geld omdat ze  vaak gedragsmatig langer begeleiding nodig hebben of er toch wel wat medische kosten aan verbonden zijn.”

Vergoeding

Tot de in beslag genomen honden aan de asielen worden toegewezen, is er een betalingsregeling voor de zorg van de dieren van 10 euro per dag. “Maar daar komen wij er lang niet mee. In Genk hebben ze dit jaar vier pups met een hartprobleem gehad. Kostprijs voor de operatie 4.000 euro. Wij hebben hier een border collie gehad met een complexe pootbreuk. Een operatie van 2.500 euro. Tel maar uit. Met die 10.000 euro kom je niet ver. De kosten rijzen de pan uit en dieren blijven ook veel langer hier nadat ze ons werden toegewezen. Eten, verzorging, poetsen, … Allemaal geld dat we zelf moeten ergens moeten zien te vinden. Want de rekeningen moeten betaald worden.” “Dat we die subsidie daarvoor moeten gebruiken gaat aan het doel voorbij. Een subsidie krijg je om een beleid een richting te geven. Niet om onkosten te betalen. Daar zou een onderscheid tussen moeten worden gemaakt”, zegt An Fransen. 

Adoptie

De dierenasielen zien zich daarom genoodzaakt om meer geld te vragen voor een asieldier. “Voor een kat is dat 150 euro; voor een asielhond begint het ook rond die prijs. Afhankelijk van de leeftijd, ras kan het wat variëren. Voor een pup is dat om en bij de 300 euro. Daar zal nu om en bij de 20 euro gaan bijkomen. Maar dan nog is dat heel schappelijk in vergelijking met als je de sterilisatie, vaccinatie en papierenwinkel zelf moet regelen”, weet Zurinckx. Ook in de andere Limburgse asielen zijn de prijzen in die grootteorde. 

Meer geld

Bij het kabinet van minister Weyts willen ze dit kwijt: “Vlaanderen vergoedt de asielen veel beter dan toen dierenwelzijn nog een federale bevoegdheid was. Toen was er amper 15.000 euro voorzien voor de opvang van in beslag genomen dieren in heel België. In 2021 en 2022 gaf Vlaanderen hiervoor al ongeveer 1 miljoen (meer dan 66 maal zoveel) euro uit. We breiden die betalingsregeling ook nog uit. Concreet staat Vlaanderen nu in voor alle kosten die samenhangen met de wettelijk verplichte identificatie, registratie, sterilisatie en vaccinatie. Ook de kosten voor de wettelijk verplichte opmaak van een dierenpaspoort en een diergeneeskundig verslag worden terugbetaald. Zo draaien de asielen hier niet langer zelf voor op. Daarvoor wordt het budget uitgebreid met een extra 150.000 (+15%) euro.” Maar bij de asielen blijft men erbij dat ze veel liever de volledige onkostenfactuur per dier zouden terugkrijgen van de overheid. “Dat moet prioriteit zijn”, zegt Zurinckx. Woensdag gaat hij in de commissie dierenwelzijn van het Vlaamse Parlement nog eens aankaarten.